× مهم نیست چه مدرکى دارید / مهم این است که چه درکى دارید

آدرس وبلاگ من

azarireza68.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/azarireza68

لیست دوستان

reza

farzin

dr.david

artin

reza

rezaمشاهده تمام دوستان

گروهای عضو شده

ادم های بی ستاره

reza مشاهده تمام گروهاي

" دنیای واژه ها "

متاسفانه واژ‌ه‌ها یا عبارات زیادی از زبان های خارجي

و شکل دگرگون شده آن وارد زبان عامه ما، زبان پارسی، شده است .از قبیل:

زپرتي - هشلهف - چُسان فسان - شر و ور- اسكناس - فکسني - نخاله - استکان و ...

و ده ها و صدها واژه دیگردنیای واژه ها

در زبان فارسي واژ‌ه‌ها یا عبارتي از يک زبان خارجي قرار دارد و شکل دگرگون شده آن وارد زبان عامه ما شده است به نمونه‌هاي زير توجه کنيد:

زپرتي :

واژة روسي Zeperti به معني زنداني است و استفاده از آن يادگار زمان قزاق‌هاي روسي در ايران است در آن دوران هرگاه سربازي به زندان مي‌افتاد ديگران مي‌گفتند يارو زپرتي شد و اين واژه کم کم اين معني را به خود گرفت که کار و بار کسي خراب شده و اوضاعش ديگر به هم ريخته است.

هشلهف :

مردم براي بيان اين نظر که واگفت (تلفظ) برخي از واژه‌ها يا عبارات از يک زبان بيگانه تا چه اندازه مي‌تواند نازيبا و نچسب باشد، جملة انگليسي (I shall have به معني من خواهم داشت) را به مسخره هشلهف خوانده‌اند تا بگويند ببينيد واگويي اين عبارت چقدر نامطبوع است! و اکنون ديگر اين واژة مسخره آميز را براي هر واژة عبارت نچسب و نامفهوم ديگر نيز (چه فارسي و چه بيگانه) به کار مي‌برند.

چُسان فسان:

از واژة روسي Cossani Fossani به معني آرايش شده و شيک پوشيده گرفته شده است.

شر و ور:

از واژة فرانسوي Charivari به معني همهمه، هياهو و سرو صدا گرفته شده است.

اسكناس:

از واژة روسي Assignatsia که خود از واژة فرانسوي Assignat به معني برگة داراي ضمانت گرفته شده است.

فکسني:

از واژة روسي Fkussni به معني بامزه گرفته شده است و به کنايه و واژگونه به معني بيخود و مزخرف به کار برده شده است.

نخاله:

يادگار سربازخانه‌هاي قزاق‌هاي روسي در ايران است که به زبان روسي به آدم بي ادب و گستاخ مي‌گفتند Nakhal و مردم از آن براي اشاره به چيز اسقاط و به درد نخور هم استفاده کرده‌اند

و آیا می‌دانید چرا از کلمه �استکان� استفاده می‌کنیم؟

در زمان‌های قدیم هنگامیکه هندو ها با کشور های عربی مراوده تجاری داشتند برای نوشیدن چای به همراه خود پیاله‌هایی را به این کشورها خصوصا عراق و شام قدیم آوردند که در آن کشور ها به بیاله معروف شد.
پس از آن اروپاییانی که برای تجارت به کشورهای عربی سفر میکردند چون در کشورشان از فنجان برای نوشیدن چای یا قهوه استفاده میکردند هنگام بازگشت به کشورشان این پیاله‌ها را به عنوان یادگاری می بردند و آن را East Tea Can می نامیدند.... یعنی: یک ظرف چای شرقی.
به تدریج این کلمه به کشورهای شرقی بازگشت و در آنجا متداول شد.

پ.ن1:

همانطوری که می دانید از این قبیل کلمات کم نیستند و اینهایی رو هم که من نوشتم تنها تعداد کمی از دنیای این واژه هاست ...بنابراین؛دوستانی که کلمات دیگری از این قبیل سراغ دارن ؛ لطفا ذکر کنن که دیگه ما از این لغات بیگانه و متاسفانه رایج؛ استفاده نکنیم....یا لااقل سعی کنیم کمتر استفاده کنیم...

اولیشو من میگم : "پارسی" درسته ؛ نه ~~"فارسی".~~

پ.ن2:

مغرورترین افراد نسبت به زبان مادریشون ، فرانسوی ها هستند...به طوری که تا آنجا که ممکنه ؛حتی با خارجی ها و توریستها به فرانسه تکلم می کنند...

اما ما ایرانی ها...!!!!

پ.ن3:

امیدوارم ما دانشجویان ونسل جوان سعی کنیم دوباره با زبان مادری خودمون آشتی کنیم و روزی برسه که هیچ کس از زبان مادری خودش خجالت نکشه و با غرور از اون حرف بزنه ؛ مثل خیلی از مردم دنیا که امروز به زبان خودشون افتخار میکنند ...

ارسال در تاريخ21فروردین توسط رضا آذری

یکشنبه 21 فروردین 1390 - 8:10:24 PM